தவக்காலம்

தவம் என்றாலே ஒறுத்தல், ஒறுத்தல் என்பது தேவைக்கு அதிகமாக உள்ளதை பிறர்க்கு பகிர்ந்தளித்தல் மற்றும் அத்தியாவசியமில்லாததை தவிர்த்தல். இப்படிப்பட்ட சிந்தனைகள் மற்றும் செயல்பாடுகளை தீவிரமாக செயல்படுத்தும் ஒரு கால கட்டத்தில் இருக்கின்றோம். இன்றைய சுயநலமிக்க அவசரமிகு உலகில் தனது தேவைகளுக்காகவும், வாழ்வுக்காகவும் அலைந்து கொண்டிருக்கின்றோம்.

"மண்ணாகப் பிறந்த நீ

மண்ணுக்கே திரும்புவாய்"

என்ற அருமையான பாடல் வரிகள் வாழ்வின் உண்மையை அப்பட்டமாக உணர்த்துகின்றது. நன்கு வளமிக்க மண்ணில் வளரும் பயிர்கள் செழிப்பான அறுவடையை கொடுக்கும். ஆனால் வளமில்லாத மண்ணோ ஒன்றுக்கும் உதவாது. அதனை மேம்படுத்த அதில் உரங்களை போட்டு உழுது பண்படுத்த வேண்டும். ஆம் நமது துன்பங்களை நீக்கும் வழிகளையும், நம்மை மனித நேயமிக்க மனிதனாக மாற்றவும், நம்மை புதுப்பித்துக்கொள்ளவும் வாய்ப்புகள் தேவைப்படுகின்றது. அந்த வாய்ப்புகளை ஏற்படுத்தி தரும் காலமாக இந்த தவக்காலம் அமைகின்றது.

இளைஞர்களாகிய நாமும் நம்மால் இயன்ற நற் காரியங்களையும், நமது வாழ்வு இறைவனின் பாதையில் செல்கின்றதா? என்பதனையும் பரிசீலனைக்கு உட்படுத்த இது தான் சரியான வேளை.